Życiorys Świętej Barbary

Patronką naszej parafii jest św. Barbara, dlatego odpust parafialny odbywa się co roku, w niedzielę po 4 grudnia.

Niewiele wiadomo o tej świętej, ponieważ jej akta zaginęły. Urodziła się prawdopodobnie w III wieku na terenach dzisiejszej Turcji jako córka majętnego i wpływowego człowieka. O rękę Barbary ubiegało się wielu młodzieńców. Posiadała nie tylko bogaty posag, ale i była osobą o niebanalnej urodzie i wielkiej wiedzy. Barbara w tajemnicy przed światem zewnętrznym stała się chrześcijanką.

Jej ojciec w obawie przed zalotnikami lub tym, by cesarz nie dowiedział się o pogłębiającej się wierze chrześcijańskiej zamknął córkę w wieży, którą wcześniej sam wybudował. Sprowadził służbę i zadbał, by Barbara nie rozpaczała z powodu odizolowania.

Barbara miała wiele czasu na rozmyślania. Obserwując piękno przyrody doszła do wniosku, że tak cudowny świat nie może być dziełem pogańskich bożków. Przyjęła chrzest i przysięgła żyć w czystości.

Pewnego razu ojciec znalazł dla córki odpowiedniego kandydata na męża. Ta odmówiła za co jak się później okazało została srogo ukarana. Dla ojca odmowa była zniewagą, której nie był w stanie wybaczyć. Ponadto nie mógł już znieść rosnącej religijności Barbary. Głodził ją i katował. Zażądał nawet, by córka całkowicie zaprzestała praktyk religijnych grożąc jej śmiercią.

Ojciec pewnie obawiając się, że przez wiarę Barbary straci wysoką pozycję postawił córkę przez sądem. Najpierw skazano ją na tortury (biczowanie, przypalanie pochodnią). Pewnej nocy konającej w celi Barbarze objawił się Chrystus, który sprawił, że rany zagoiły się. Widząc to kobieta przebywająca z Barbarą w jednej celi nawróciła się.

Ostatecznie postanowiono, że Barbara zostanie ścięta. Wyrok miał wykonać jej ojciec jako odkupienie grzechów wobec bogów pogańskich. Legenda głosi, że kiedy zabił Barbarę to niebiosa rozstąpiły się, a zabójca został uśmiercony przez błyskawicę.

O świętej Barbarze pamiętamy w dniu 4 grudnia. W pierwszą niedzielę po 4 grudnia obchodzony jest również odpust parafialny.

Modlitwa do Świętej Barbary

Barbaro, Patronko Święta,
o górnikach twych pamiętaj.
Strzeż nas od wszelkiej przygody,
żywiołu ognia i wody

W złej godzinie śpiesz z pomocą,
czuwaj z nami dniem i nocą.
Święta Barbaro, podziemi Pani,
bądź zawsze z nami.

Kilofem rwąc węgla bryłę,
krzepną dłonie nasze w siłę.
Lecz Ty, twych synów wysłuchaj,
Ty im dodaj siły ducha.

Wspieraj w walce z pokusami,
módl się i wstawiaj za nami.
Święta Barbaro, podziemi Pani,
bądź zawsze z nami. Amen.

Hymn parafii

Każdy górnik ciebie zna, * Patronko Barbaro
Bo opiekę w tobie ma,* Więc cię prosi z wiarą.
Wspieraj mnie, ochroń mnie, wiary pomoc podaj,
Bym przez wszystkie noce, dnie chwalił Pana Boga.

Strzeż mej pracy w zwykłe dnie, * Trud mnie nie przestrasza
Lecz niedziela każdy wie jest Boża i nasza
Wspieraj mnie, ochroń mnie, wiary pomoc podaj,
Bym przez wszystkie noce, dnie chwalił Pana Boga

Rodzin naszych dobra strzeż, Zgody i miłości
Dzieci w swą opiekę bierz ,* Uchroń je od złości.
Wspieraj mnie, ochroń mnie, wiary pomoc podaj,
Bym przez wszystkie noce, dnie chwalił Pana Boga.

A gdy przyjdzie życia kres, * O Barbaro Święta,
Pomóż z Bogiem spotkać się * W chwale niepojętej.
Wspieraj mnie, ochroń mnie, wiary pomoc podaj,
Bym przez wszystkie noce, dnie chwalił Pana Boga.